من و ماشین و هـ دوچشم و سه راه

پشت فرمان به لحظه ای کوتاه

بانویی از سه راه رد می شد

با طمأنینه چون سران سپاه

یک تفال زدم به هـِ دوچشم

" اول روضه می‌رسد از راه "

سوی او تا نگاه من چرخید

گره کردم نگاه را به نگاه

"چشمهایم زبان نمی‌فهمند
دین ندارد که مرد خاطرخواه"

ابروانش کشیده و باریک

چشمهایش نه قهوه ای نه سیاه

"مویش از زیر روسری پیداست
دخترِه ... ، لا اله الا الله!"

لحظه ای گرم شعر تا گشتم

رد شد او از مقابلم ناگاه

" یوسفی در خیال خود بودم
ناگهان سرنگون شدم در چاه"

سبز گشته چراغ و باید رفت

ناله دارم از این غم جانکاه

"آه از آنشب که چشم من افتاد
پشت فرمان به تکه ای از ماه"

پ.ن : -------------------------------------------

1- هـ دوچشم نام کتاب جناب آقای صرافان است.

2- ابیات داخل " " متعلق به جناب آقای صرافان است.

3- "اول روضه می‌رسد از راه" را از اینجا بخوانید.