یک شهر شده محو همین نام، پلاسکو

شد بی سر و بی پیکر و بی بام، پلاسکو

می سوخت در این سختی آلام، پلاسکو

شد هیچ، چنان حاصل برجام، پلاسکو

بی عینک و چشمان مسلح نتوان دید

رنجیده و بیمار و کسل، مردم اهواز

امید ندارند به دل، مردم اهواز

در آب نشستند به گل، مردم اهواز

از حرف حسن جمله خجل، مردم اهواز

بی عینک و چشمان مسلح نتوان دید

دشمن شده بازنده و ما بُرده برجام

تدبیر نشسته به سر گُرده برجام

امید شده پاک زمین خورده برجام

ملت شده بی چاره و آزرده برجام

بی عینک و چشمان مسلح نتوان دید

تنظیم نشد سمت خدا دیشِ نجومی

بر قلب همه خورده شده نیشِ نجومی

آن ها که ندارند به رخ ریشِ نجومی

تصمیم گرفتند وَ شد فیشِ نجومی

بی عینک و چشمان مسلح نتوان دید

ای شیخ که بازم شده ای نامزد و کاندید

تا کرد کسی نقد تو را وضع گران دید

دلواپسم از پیری کابینه و آن دید

آن چیز که در عمق اتم چشم جوان دید

بی عینک و چشمان مسلح نتوان دید