دل من گشته بی نوای علی

تا ابد می کنم ثنای علی

شد هوای دیارم آلوده

کاش بر من رسد هوای علی

مست توحید حیدری شده ام

لا اله بجز خدای علی

آسمان ها و کهکشان و فلک

گرد روی پر عبای علی

حکمتی داشت خلقت عالم

آفریده خدا برای علی

پس رضای خدای بی همتا

شد محول به ارتضای علی

به بهشت برین کسی نرود

جز به احسان و از عطای علی

پای این جمله تا ابد هستم

دین عقیم است بی ولای علی

بهر عامه دلیل لازم نیست

گر بخوانند خطبه های علی

فارغ از هر چه دین و دنیا شد

هر کسی که شد آشِنای علی

سائلش خضر و یوسف و حاتم

من که باشم شوم گدای علی؟

هر غلامی اسیر اربابی ست

از ازل من؛ سگ سرای علی

چون بگفتا فمن یمت یرنی

عاشق مرگم و لقای علی

کاش می شد که جان من گیرد

ملک الموت در عزای علی

دردها را به جان خود بخرم

به یقین می رسد دوای علی

کاش ریزد تمام خونم تا

آخرین قطره اش به پای علی

همه داراییم همین باشد