علیست آنکه نگاهش فقط به سوی خداست

به وصف ذات علی، وصف ذات حق پیداست

برای خصم علی دوزخ آتشین گشته

برای شیعه مولای ما جنان برپاست

علیست آنکه به دل دارد از جفای عدو

هزار حرف نگفته، هزار راز مگو

و سهم او شده بعد از وفات پیغمبر

هزار لحظه سکوت و هزار بغض گلو

علیست آنکه طنابی به دست او بستند -

- صحابیان پیمبر که عهد بشکستند

خدا گواست به زیر لوای خصم علی

تمام کفر و یهود و سقیفه همدستند

علیست آنکه کند درد دل فقط با چاه

میان مردم یثرب ندارد او همراه

ز بعد فاطمه تنهاترین عالم اوست

سپید گشته تمامیِ گیسوان سیاه

علیست آنکه جز از خون دل خضاب نکرد

به امر حضرت احمد، علی عتاب نکرد

عجیب بود خدا دید و صبر می ورزید

و دشمنان خودش را خدا عذاب نکرد

علیست آنکه بود اسوهء مرامِ حسن

به صبر و صلح، به جنگیدن و قیامِ حسن

به جز حسن که تواند شود مرید علی

علی بود پدر و والی و امامِ حسن

علیست آنکه به صحرای کربلا پسرش

به تیغ شمر لعین گشته سر جدا پسرش

تمام دشت سراسر ز خون شده گلگون

فتاده جای کفن روی بوریا؛ پسرش