چشمهایش آبی و مویش طلایی؛ ابرویش رنگ سیاه
او
به تنـهاییست پاییز و زمستان و شب یـلدای من
...
سائلش خضر و یوسف و حاتم
من که باشم شوم گدای علی
هر غلامی اسیر اربابی ست
از ازل من؛ سگ سرای علی
کاش می شد که جان من گیرد
ملک الموت در عزای علی
دردها را به جان خود بخرم
به یقین می رسد دوای علی
همه داراییم همین باشد
پدر و مادرم فدای علی
دنبال کنندگان
۲
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیوندها
- گروه ادبی بداهه
- بداهه در فیسبوک
- استاد سعید سلیمان پور
- قاسم صرافان
- حسین ایمانی
- احمد امیرخلیلی
- سید ایمان زعفرانچی
- سید تقی سیدی
- غلام رضا آقاسی
- محمد مهدی شفیعی
- نسیم آشنا
- حسین صیامی
- ارمیا معمر
- سعید نوروزی
- جواد رحیمی
- رضا یکتا
- ناصر دوستعلی
- مریم اسدپور
- علی نقویان
- سجاد احمدلو
- روح الله مهدوی
- زهراسادات حسینى تبار
- فاطمه سادات مظلومی
۰۳ دی ۹۲ ، ۱۴:۲۸
نفیسه سادات موسوی ایرایی
نفیسه سادات موسوی ایرایی
این بیت جدا از حاشیه هایی که بار اول که ثبتش کردین تو بداهه به همراه داشت برای ما ، از نظر چینش فصل ها و رنگها کنار هم ، خعلی بیت زیباییه
شاعر بمانید
پاسخ:
لطف شماست
لطف شماست
۰۶ دی ۹۲ ، ۰۱:۳۰
علی ش
علی ش
سلام وحید ما...
در فراق تو ام و در دل تنگم گله هاست...
پاسخ:
ما بیشتر
ما بیشتر